4. Ceza Dairesi Esas No: 2015/22972 Karar No: 2019/19203 Karar Tarihi: 09.12.2019
Silahla tehdit - kamu görevlisini yaralama - kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/22972 Esas 2019/19203 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2015/22972 E. , 2019/19203 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Silahla tehdit, kamu görevlisini yaralama, kamu görevlisine hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi, Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanık ...’ye yükletilen katılan ...’e karşı kamu görevlisine karşı yaralama ve katılanlar ... ile Mehmet Gündeşi’e karşı silahla tehdit, sanık ...’a yükletilen katılan ...’ye karşı silahla yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararının ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği, 2-Sanık ...’in katılan ...’ye karşı yaralama eyleminden kurulan beraat kararın da usul ve yasaya uygun olduğu, Anlaşıldığından sanık ... ve katılan sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
3-Sanık ...’nin katılan ...’a karşı kamu görevlisine hakaret suçundan kurulan mahkumiyet kararının temyizine gelince; Başkaca husular yerinde görülmemiştir. Ancak; Hakaret suçunun, haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, özel hüküm olan TCK"nın 129/1. maddesi yerine genel tahrik kurumunu düzenleyen aynı Kanunun 29. maddesi ile hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesin. 09/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.