Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
4857 Sayılı Kanun’un 35.maddesine göre işçinin almakta olduğu ücretlerin dörtte birinden fazlası haczedilemez. Aynı Yasa’nın 32.maddesi gereğince de ikramiye, toplu sözleşme farkı ve nema da ücretten sayılacağından onların da aynı koşullarda haczini engelleyen bir yasa hükmü yoktur. 6772 Sayılı Kanun’un 4.maddesinde ise "fazla mesai, evlilik, çocuk zamları veya primleri, ayni yardımlar, hafta ve genel tatil ücretleri gibi esas ücrete munzam tediyelerin" haczedilemeyeceği belirlenmiştir. Bu durumda ikramiyenin en fazla ¼’ünün haczi mümkün ise de yukarıda belirtilen 4.maddedeki ödemelerin haczi mümkün değildir.
Somut olayda 05.02.2009 tarihinde, borçlunun maaş ve ücretinin ¼’ü ile ikramiye, prim ve sair ücretlerinin tamamı üzerine haciz konulmuş, borçlu vekili prim alacağının haczedilemeyeceğini ileri sürerek şikayette bulunmuştur.
Yukarıda da açıklandığı üzere 6772 Sayılı Kanunun 4.maddesi gereğince prim alacağının haczi mümkün değildir. Dolayısıyla mahkemenin red gerekçesi isabetsizdir. Ancak davacı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesi içeriğinin de mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. O halde belirtilen nedenlerle mahkeme kararı bozulmalıdır. 
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22/02/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.