MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İkna suretiyle irtikap (dört kez)
HÜKÜM : Mahkumiyet (dört kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 18/09/2014 tarihli ve 2013/1553 Esas, 2014/8756 Karar sayılı ilamında sair temyiz itirazları reddedilmiş ise de Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24/01/1983 tarihli ve 8-486/6 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, bozma ilamına konu hüküm ya da hükümlerle ilgili olarak açıkça onama kararı verilmedikçe sair temyiz itirazlarının reddedilmesinin kesin ve mutlak bir bağlayıcılığının bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 250/2. maddesinde düzenlenen ikna suretiyle irtikâp suçunun oluşması için "kamu görevlisinin, görevinin sağladığı güveni kötüye kullanmak suretiyle hileli davranışlar gerçekleştirerek bir kimseyi kendisine veya başkasına yarar sağlanmasına veya bu yolda vaatte bulunulmasına ikna etmesi"nin gerektiği, somut olayda; sanığın, muhasebe şefi olarak görev yaptığı kurum tarafından afet yardım ödemesi yapılan belediyelerin görevlileriyle irtibata geçerek onları "valilik fon kesintisi" yapılmayan kısmın iadesine ikna etmesi ve iade edilen bu haksız tutarları mal edinmesi şeklindeki eylemlerinde, belediye tüzel kişiliğinin ikna suretiyle irtikap suçunun mağduru olamayacağı, sanığın hileli eylemlerinin zincirleme şekilde kamu kurum ve kuruluşlarının zararına olarak dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç niteliğinde hataya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez işlediği anlaşılan sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sadece sanık ve müdafi tarafından temyiz edilen ve 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmolunmayan ilk kararın Dairemizin 18/09/2014 tarihli ilamıyla bozulduğu nazara alınmaksızın 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı biçimde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.