10. Ceza Dairesi Esas No: 2010/9862 Karar No: 2015/196 Karar Tarihi: 19.01.2015
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/9862 Esas 2015/196 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, uyuşturucu madde ticareti yaptıkları tespit edilen sanıklara mahkûmiyet hükmü veriyor. Ancak, adli para cezalarının Türk Lirası olarak belirlenmesi, koşullu salıverilme kararının yanlış verilmesi ve belirli kanun maddeleriyle ilgili hatalar nedeniyle karar bozuluyor. Bu hataların düzeltilerek hükümlerin onanması, diğer bir sanık hakkındaki suçlamaların zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle düşürülmesi kararı veriliyor. Kanun maddeleri; 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, 2918 sayılı Kanun'un 119. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
10. Ceza Dairesi 2010/9862 E. , 2015/196 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : A) Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlerin incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Hükmolunan adli para cezalarının 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 2- TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanıkların bu fıkranın (c) bendinde yazılı olan "velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden, tümü için koşullu salıverilmesine kadar sürmesine karar verilmesi, 3- 5237 sayılı TCK"nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanıklar ... ve... hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların müdafilerinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 1- YTL olarak hükmolunan adli para cezalarının TL"ye dönüştürülmesi, 2-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması 3- Sanıklar ... ve..."ın sürücü belgelerinin geri alınması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması, Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, B) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesi: Suç konusu amfetamin içeren tabletleri diğer sanık ..."den kullanmak için aldığını beyan eden sanığın savunmasının aksine, satacağına, başkalarına vereceğine veya diğer sanıkların suçlarına iştirak ettiğine ilişkin delil bulunmadığı, eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu; ancak değişen niteliğine göre bu suçun işlendiği tarihten inceleme tarihine kadar 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.