Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak veya aracılık etmek veya yer temin etmek suçundan sanık Şükriye Çalık"ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 227/2, 62 ve 52/1-2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 12.100,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına daira Bakırköy 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.06.2013 tarihli ve 2013/300 Esas, 2013/230 sayılı Kararın da;
Sanığın fuhuşa aracılık etmek eyleminden dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 227/2. maddesi gereğince hapis cezası yanında 730 gün adli para cezası üzerinden hesaplama yapılarak sonuçta 12.100,00 Türk lirası adli para cezasına hükmedilmiş ise de; kararın gerekçe bölümünde asgari hadden uzaklaşıldığına ilişkin bir ibare bulunmadığı gibi, hapis cezasının seçimi durumunda 5237 sayılı Kanun"un 52/2. maddesi uyarınca temel ceza olarak tespit edilecek 5 gün tam sayısı üzerinden öncelikle aynı Kanunun 61/8. maddesi gereğince indirim yapılması ve belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle hesaplanacak adli para cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 22.11.2013 gün ve 94660652-105-34-9340-2013/17579/71455 sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelendi;
Dosya aslının diğer sanık tarafından temyiz edilmekle Yargıtay incelemesinde bulunduğundan, mahkemece Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden taratılan evraklar üzerinden yapılan incelemede;
Kanun yararına bozmanın konusu, karar veya hükümlerdeki maddi ve yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılıklardır. Ancak kanun yararına bozma kurumu, gerek kesin hüküm otoritesinin korunması zorunluluğu, gerekse olağanüstü bir denetim yolu olması nedeniyle dar kapsamlıdır; her türlü hukuka aykırılığın öne sürülüp incelenmesine elverişli bir denetim yolu değildir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Diremizce de benimsenen 23.06.2009 gün ve miktarının
saptanmasında kullanılan ölçütlerin hatalı takdir edilmesi, cezada artırma ve indirme yapılırken kullanılan oranların seçimindeki isabetsizlik gibi hususlar, Yargıtay"ın sadece olağan bir denetim yolu olan temyiz incelemesi sırasında dikkate alabileceği hukuka aykırılıklardır ve kanun yararına bozma istemine konu edilemeyeceği gözetilerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğindeki kanun yararına bozma nedenleri yerinde görülmediğinden istemin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.