8. Ceza Dairesi Esas No: 2019/23763 Karar No: 2020/14747 Karar Tarihi: 01.07.2020
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/23763 Esas 2020/14747 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında \"hakkı olmayan yere tecavüz\" suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda sanığın temyiz itirazları reddedilerek mahkumiyet kararı onanmıştır. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, sanığa isnat edilen \"hakkı olmayan yere tecavüz\" suçu ile birlikte işlenen \"tehdit\" suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve hukuki değeri olmayan uzlaşma teklifinin nazara alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve TCK'nın 154/1. maddesi ile 106/1-1 maddesi.
8. Ceza Dairesi 2019/23763 E. , 2020/14747 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde; Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 154/1. maddesi kapsamındaki hakkı olmayan yere tecavüz suçu ile birlikte işlenen TCK.nın 106/1-1 maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve CMK.nın 253/3. maddesi gereğince hakkı olmayan yere tecavüz ve tehdit suçları yönünden suç tarihi itibariyle yapılan uzlaşma teklifinin hukuki değeri olmadığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması; Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.