Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ...’un yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine dair Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.10.2012 gün ve 2011/212 Esas, 2012/384 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık müdafiin süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure hakkında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezinin 10 Ekim 2011 tarihli raporunda “mağdurede yapılan psikometrik testlerde kaygı ve depresyona yönelik yüksek puanlar alınmasına rağmen güvenilir bulunmadığı sonuç olarak olaya bağlı olarak hafif derecede kaygı bozukluğu tanısı konulduğuna ilişkin” ve 30.05.2012 günlü raporda ise “mağdurenin duygulanımının kaygı yönünde artmış olduğu, duygu durumunun normal olduğu, herhangi bir düşünce bozukluğunun bulunmadığı ve yargılama soyutlamasının tam olduğu tespit edilerek tüm mevcut bulgular
değerlendirildiğinde mağdurede hafif düzeyde kaygı bozukluğu belirtilerinin bulunduğunun anlaşıldığından bahisle ruh sağlığının bozulduğu” yönündeki raporların kendi içinde tutarsız ve yeterli olmadığı gözetilerek, mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı yönünde denetime olanak sağlayacak şekilde Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulundan rapor alınarak sonucuna göre TCK.nın 103/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 32. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.