KARAR


Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ...’nın yapılan yargılanması sonunda; eyleminin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkümiyetine dair, İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.07.2008 gün ve 2007/225 Esas, 2008/215 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ve katılan tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı zamanaşımı süresi içerisinde dosya ele alınarak dava açılması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 103/1-a maddesinde mefruz cebirin unsur olarak yer almasına, aynı yasanın 103/4. maddesinin ise yalnızca tehdit ve maddi cebri ifade etmesine göre; olayda maddi cebir veya tehdidin gerçekleşmediği gözetilmeden uygulama yeri bulunmayan 103/4. madde ile sanığın cezasında artırım yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





Aslı Gibidir
Yz.İş.Müdürü BAŞKAN

...