Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2009/12633 Esas 2010/593 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2009/12633
Karar No: 2010/593
Karar Tarihi: 03.02.2010

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2009/12633 Esas 2010/593 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ..., çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği gerekçesiyle İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinde suçlu bulunmuş ve mahkum edilmiştir. Sanığın, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu da bulunduğundan bu suç için de zamanaşımı süresi içinde dava açılması mümkün görülmüştür. Ancak, mahkeme kararında 5237 sayılı TCK'nin 103/1-a maddesinde yer alan mefruz cebirin, aynı yasanın 103/4. maddesinde ise tehdit ve maddi cebirin ifade edilmesi nedeniyle, sanığın cezasında artırım yapılması gerektiğine dair karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-a maddesi: \"Nitelikli cinsel istismar\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/4. maddesi: \"Cinsel istismar suçunun tehdit veya maddi cebir veya benzeri bir nedenle işlenmesi halinde ceza artırılır.\"
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi: \"Bozma kararı\"
- 321. madde: \"Bozma kararı hükümleri\"

5. Ceza Dairesi 2009/12633 E. , 2010/593 K.

"İçtihat Metni"

KARAR

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ...’nın yapılan yargılanması sonunda; eyleminin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkümiyetine dair, İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.07.2008 gün ve 2007/225 Esas, 2008/215 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ve katılan tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı zamanaşımı süresi içerisinde dosya ele alınarak dava açılması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 103/1-a maddesinde mefruz cebirin unsur olarak yer almasına, aynı yasanın 103/4. maddesinin ise yalnızca tehdit ve maddi cebri ifade etmesine göre; olayda maddi cebir veya tehdidin gerçekleşmediği gözetilmeden uygulama yeri bulunmayan 103/4. madde ile sanığın cezasında artırım yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Aslı Gibidir
Yz.İş.Müdürü BAŞKAN

...