Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/9802 Esas 2015/171 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9802
Karar No: 2015/171
Karar Tarihi: 19.01.2015

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/9802 Esas 2015/171 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde ticareti yaptığı tespit edilen sanığı suçlu buldu ve mahkumiyetine karar verdi. Ancak TCK'nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili \"velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi\"nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle, hüküm BOZULDU ancak duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltildi. Sanığın hükmen daha önce yargılanmamış olması, suçun teşebbüs aşamasında kalması, pişmanlık göstermesi gibi unsurlar dikkate alınarak, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesi.

10. Ceza Dairesi 2014/9802 E. , 2015/171 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
"19/12/2013, 24/12/2013, 25/12/2013" olan suç tarihlerinin, gerekçeli karar başlığında "25/12/2013" olarak eksik yazılması Mahkemece düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.