Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ...ve ..."nın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Düzce Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.02.2011 gün ve 2009/145 Esas, 2011/38 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık ... müdafii ile sanıklar...,..., ..., ..., ... ve ... müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar ... ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ..., ... ve ...hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ..."nin suç tarihi itibarıyla 17 yaş içinde olduğu gözetilmeden, cezasının TCK.nın 31. maddesi uyarınca indirime tâbi tutulmayarak fazla ceza tayin edilmesi,
Sanık ..."nin evini tahsis etmesi dışında eyleme iştirak ettiğine dair herhangi bir delil bulunmadığı, oluşa göre de eyleminin TCK.nın 39. maddesi uyarınca yardım etme niteliğinde olduğu gözetilmeden, asli iştirakten cezalandırılmasına karar verilmesi,
Sanık ..."nin bilerek ve isteyerek aracını mağdurenin kaçırılması için verdiğine ve eyleme iştirak ettiğine ilişkin her türlü şüpheden uzak yeterli delil olmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, şüphenin de sanık lehine yorumlanarak beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.