Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10385 Esas 2016/3137 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10385
Karar No: 2016/3137
Karar Tarihi: 09.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10385 Esas 2016/3137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı almış ve bu karar temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyet kararı bulunduğu için kanun yararına bozma yasa yoluna gidilmesi gerektiği belirtilmiştir. Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak itiraz edilen hususlardan bir tanesi, suçun gece vakti işlendiğine dair yeterli delil bulunmamasıdır. Bu nedenle sanık lehine değerlendirme yapılmaması gerektiği ifade edilerek hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli iptal kararına uygun olarak, sanığın hapis cezasına mahkumiyeti kanuni sonucu olarak seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılması kararı verilememiştir. Bu nedenle hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, sanık hakkındaki sonuç cezanın 2 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi kararı verilmiş ve sanık hakkında

17. Ceza Dairesi 2015/10385 E. , 2016/3137 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet sebebiyle kanun yararına bozma yasa yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini nitelendirmede ve kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin 23.10.2010 günü 23.00 sıralarında işyerini kapattığı, ertesi gün 08.30 sıralarında işyerini açtığında işyerinden hırsızlık yapıldığını farkederek polise şikayetçi olduğunun anlaşılması karşısında; suçun gece vakti işlendiğine ilişkin yeterli delil bulunmadan, belirlenemeyen saatte işlenen suçun sanık lehine değerlendirilmeyerek hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi gereği cezadan artırım yapılması,
2-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca sanığın hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasî hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilememesi nedeniyle hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Sanık hakkında hükümde belirtilen şekilde, aynı Yasa"nın 143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılıp sonuç cezanın 2 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi" ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine sanık hakkında TCK 53/1-2-3. fıkraların uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.