Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9546 Esas 2020/44 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9546
Karar No: 2020/44
Karar Tarihi: 06.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9546 Esas 2020/44 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, hükümde yer alan bazı eksiklikler nedeniyle, karar bozulmuştur. Yapılan şifai görüşmede, malları nereden aldıkları konusunda sanık hakkında tartışma yapılmamıştır ve yargılama giderleri konusunda da yanlış bir karar verilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı doğrultusunda, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunlukları da yeniden değerlendirilmelidir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nun 168/1 maddesi ve 53. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/9546 E. , 2020/44 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)13/11/2014 tarihli "yakalama ve üst arama tutanağı" ve 14/11/2014 tarihli "teslim tesellüm tutanağı"nın içeriği ile müştekinin beyanlarından da anlaşılacağı üzere, sanıkların kolluk görevlileri tarafından yakalandığında yapılan şifai görüşmede, müşteki şirkete ait kabloları aldıkları yeri göstermeleri üzerine malların muhafaza altına alınarak müşteki şirkete iade edildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1 maddesinin uygulanmasının gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
2)Sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.