MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet

Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile oluştuğu, sanığa 02.06.2009 tarihinde tebligat yapıldığı ve ibraz için 15 gün süre verildiği gözetildiğinde suç tarihinin, tebliği izleyen 16. gün olan 18.06.2009 olduğu nazara alınarak gerekçeli karar başlığına "17.06.2009" olarak yanlış yazılan suç tarihinin "18.06.2009" şeklinde mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmekle, bu husus ayrıca bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-213 sayılı VUK’nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının, 08/02/2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 23/01/2008 tarih ve 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile "altı ay” dan, "bir yıl” hapis cezasına yükseltilmesi, madde metninde 03/07/2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 16/06/2009 tarih ve 5904 sayılı Kanunun 23. maddesiyle yapılan değişiklikle de cezanın alt sınırının "18 ay"a yükseltilmesi karşısında, suç tarihi itibariyle anılan maddede öngörülen hapis cezasının asgari haddinin "bir yıl" olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığına da suç tarihi 17.06.2009 yazıldığı halde sanık hakkında aleyhe sonuç doğuran 5904 sayılı kanunla yapılan değişiklik esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Dairemizin istikrar kazanmış uygulamalarına göre, "defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçlarının somut bir zarar doğurmaya elverişli suçlar olmadığı, bu nedenle eylemden kaynaklanan bir zarardan bahsedilemeyeceği cihetle, sanığın sabıkasında yazılı olup da dosya içinde bulunmayan ilamının onaylı örneğinin de dosya içine konulup, sabıkalarının neden CMK"nun 231. maddesine engel teşkil ettiği de karar yerinde tartışılmadan, somut maddi zararın giderilmediğinden ve sanığın sabıkalı olduğundan bahisle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.