Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/11432 Esas 2014/15404 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2014/113415

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.03.2014 gün ve 2014/5938/21254 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.04.2014 gün ve KYB. 2014/113415 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık M.. S.."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2-4. maddeleri gereğince 3.000 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair, Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2013 tarihli ve 2013/274 esas, 2013/670 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelemesinde;
Sanığın kaçak elektrik kullandığının tespiti üzerine elektrik dağıtım ve satış yetkisine sahip A.. A.Ş. yetkililerince sanığa ait sayacın mühürlendiği, kamu güvenine karşı işlenen suçlardan olan mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanuni dayanağının bulunmasının gerekli olduğu, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/22539 esas, 2013/15593 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, elektrik dağıtım ve satış yetkisinin özel hukuk kişilerine devrine ilişkin yasal düzenlemelerde özelleştirme sonrasında özel şirketlere mühürleme yetkisi verildiğine dair hüküm bulunmadığı gibi kamusal faaliyetin özel hukuk kişileri eliyle ihale yoluyla yürütülmesinin bahse konu görevlileri kamu görevlisi haline getirmeyeceği, bu itibarla mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsuru gerçekleşmediği cihetle beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 21.11.2012 tarihli mühür bozma tutanağına konu 21.01.2012 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan A.. Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 01.01.2011 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nun 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.12.2013 gün ve 2013/274 Esas, 2013/670 sayılı kararının CMK"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.