2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14178 Karar No: 2020/4605 Karar Tarihi: 12.03.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14178 Esas 2020/4605 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan bir kişinin temyiz istemini kabul etmedi. Kararda, daha önce bozma kararı verilen bir dava hakkında yapılan kararın bu dava için de geçerli olduğu belirtildi. Başka bir sanığın hükmü bozulduktan sonra verilen kararı temyiz etmek için yasal bir hakkı olmadığına karar verildi. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddesinin detaylı açıklamalarına kararda yer verilmedi.
2. Ceza Dairesi 2019/14178 E. , 2020/4605 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I-Hükümlü ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Dairemizin 12/04/2018 tarih, 2015/11582 E. - 2018/4388 K. sayılı kararındaki, sanıklar ... ve ... hakkındaki bozmanın, temyize gelmeyen hükümlü ..."a sirayet ettirilmesinin, hükümlü ..."a bozmadan sonra verilen 30/04/2019 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği sanığın bu hükmü temyiz etme olanağı bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.