Görevi kötüye kullanmaya azmettirme - Tebligat Kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1915 Esas 2021/92 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1915
Karar No: 2021/92
Karar Tarihi: 13.01.2021

Görevi kötüye kullanmaya azmettirme - Tebligat Kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1915 Esas 2021/92 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin vermiş olduğu karar, asliye ceza mahkemesinde görülen bir dava sonucu verilmiştir. Sanık, görevi kötüye kullanmaya azmettirme ve tebligat kanununa muhalefet suçlarından dolayı 3000 Lira adli para cezasına ve 500 Lira adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak yapılan incelemede, sanığın atılı suçlardan beraat etmesi gerektiği, mahkeme kararının eksik ve yanılgılı değerlendirme ile verildiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Verilen cezaların kanun maddeleri; CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri, TCK'nın 257/1, 62, 50/1-a maddesi ve 7201 S.Tebligat Kanunu'nun 54/1'dir.

9. Ceza Dairesi 2020/1915 E. , 2021/92 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanmaya azmettirme, Tebligat Kanununa muhalefet
Hüküm : CK.nun 257/1, 62, 50/1-a mad.uyarınca 3000 L.adli p.cezası, 7201 S.Tebligat Kanununun 54/1, TCK.nun 62, 50/1-a mad.uyarınca 500 L.adli p.cezası

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
1-Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi
2- Davaya konu olup, dosyada fotokopileri bulunan TB01643649595 barkod, 1702 taahhütlü numaralı ve TB01643649601 barkod, 1703 taahhütlü numaralı tebligatların sanığın adına çıkarılmış olduğu, dosyada müdahil adına çıkarılıp, ona tebliği gereken, ancak sanığa verilen bir tebliğ evrakından sözedilmediği, Avrupa Yakası PTT Başmüdürlüğünün 08/12/2011 havale tarihini taşıyan 23 Mart 2010 tarihli yazısında da, tebliğ evraklarının alıcısının sanık olduğunun, sonuç olarak; dağıtıcı diğer sanıkların yaptıkları işlemlerde müsnet suçların oluşumuna yol açacak eylemlerinin sözkonusu olmadığının açıklandığının görülmesi karşısında sanığın atılı suçlardan beraati yerine dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.