Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4134 Esas 2014/1479 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/4134
Karar No: 2014/1479
Karar Tarihi: 11.02.2014

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4134 Esas 2014/1479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından incelenen bir cinsel istismar davasında, sanığın 4 yaşındaki mağdurun anüsüne cinsel organını sokmaya çalıştığı ve mağdurun ağlaması üzerine eyleminden vazgeçtiği fakat ciddi bir engelinin olmadığı belirlendi. Bu durumda, sanık hakkında gönüllü vazgeçme hükümleri uygulanarak eylemin basit nitelikteki cinsel istismar suçu olarak kabul edilmesi gerektiğine karar verildi. Ancak, sanık hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan ceza tayini yapıldığı ve hakim kararının kanuna aykırı olduğu belirtildi. Sanığın cezasında indirim yapılması gerektiği ve bu indirimin hesaplamasında 5237 sayılı TCK'nın 31/2. maddesi dikkate alınması gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- CMUK’nın 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2012/4134 E. , 2014/1479 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/285328
MAHKEMESİ : Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesi (Kapatılan Kocaeli Çocuk Ağır Ceza Mahk.)
TARİHİ : 09.03.2010
NUMARASI : 2008/43 Esas, 2010/20 Karar
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamı, kabul ve nüfus kaydına göre olay tarihinde 4 yaş 11 aylık olan mağdurun dedesine ait evin bahçesinde tek başına oynadığı sırada, sanığın buraya gelerek oyun oynama bahanesi ile mağduru yere yatırıp cinsel organını mağdurun anüsüne sokmaya çalıştığı, canı acıyıp mağdurun ağlaması üzerine sanığın eyleminden vazgeçerek olay yerinden uzaklaşması şeklinde sübut bulan olayda, sanığın eylemini tamamlamasına ciddi bir engel neden olmadığı, hareketlerini sonuna kadar götürebilme imkân dahilinde bulunduğu halde mağdurun ağlaması üzerine icra hareketlerine kendiliğinden son verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 36. maddesi hükmü uyarınca gönüllü vazgeçme hükümleri uygulanmak suretiyle, sanığın eyleminin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit nitelikteki cinsel istismar suçu olarak kabul edilmesi gerekirken, yazılı şekilde vücuda organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismar suçuna teşebbüs suçundan ceza tayin edilmesi,
Uygulamaya göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 31/2. maddesi gereğince yapılacak 1/2 oranındaki indirim sonucunda bulunan 7 yıl 6 ay hapis cezasının aynı maddenin son cümlesi uyarınca 7 yıla indirilmesi ve takdiri indirimin bu ceza üzerinden yapılması gerekirken, TCK.nın 31/2. maddesinin son cümlesi gözetilmeden fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.