Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/12409 Esas 2014/1476 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12409
Karar No: 2014/1476
Karar Tarihi: 11.02.2014

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/12409 Esas 2014/1476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın mağdureyi cinsel taciz etmekle suçlandığı ve mahkum edildiği anlatılmıştır. Ancak, yargılama sürecinde cinsel taciz suçunun bütün olarak zincirleme şekilde gerçekleştiği dikkate alınmadığı belirtilerek, mahkemenin verdiği kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, hükümde belirtilen kanun maddelerine uyulmaması nedeniyle kararın da bozulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 53/3. maddesi: Kanunun başka bir hükmü gerektirmediği sürece, koşullu salıverilen kişi, belirli bir süre devam eden denetimli serbestlik süresi boyunca belirli koşullara uymak zorundadır.
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Kişi, bir suç işledikten sonra, 5 yıl veya daha uzun bir süre boyunca belirli haklardan yoksun bırakılabilir. Bu haklar arasında, kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık hakları da yer almaktadır.
- CMUK'nın 321. maddesi: Sulh ceza mahkemesi kararlarının temyiz edilebileceğini, temyiz dilekçesinin 10 gün içerisinde verilmesi gerektiğini ve bu dilekçenin içeriğindeki itirazlarının gerekçelerinin de açıkça belirtilmesi gerektiğini düzenlemektedir.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Yargıtay'ın, temyiz edilen kararları inceleyerek hukuka uygunluk açısından karar verme yetkisi olduğunu belirtmektedir.

14. Ceza Dairesi 2012/12409 E. , 2014/1476 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2011/117449
MAHKEMESİ : Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25.11.2010
NUMARASI : 2009/890 Esas, 2010/1017 Karar
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İddianame ile hukuki kesinti olmaksızın, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, 08.07.2009 ve 14.07.2009 tarihleri arasında cinsel içerikli sözler söylemek, takip etmek, evinin yanına araba gelip park ederek evini gözetlemek suretiyle mağdureyi cinsel amaçla rahatsız etmekten ibaret eylemlerinin bütün olarak zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden, cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkûmiyet hükümleri kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de,
TCK.nın 53/3. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1-c maddesinde düzenlenen kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun koşullu salıverilmeye, diğerleri üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri yönüyle ise hak mahrumiyetinin infaz tamamlanıncaya kadar hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.