MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istimarı, cinsel taciz ve müstehcenlik
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan (2 kez) mahkûmiyetine, müstehcenlik suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre, müstehcenlik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tâbi olup, bu kararın temyizinin mümkün bulunmadığından 5271 sayılı CMK.nın 264. maddesi de gözetilerek O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanığın dilekçeleri bu karar yönünden itiraz niteliğinde kabul edilip mahallinde merciince değerlendirilip gerekli kararın verilmesinin mümkün olduğu belirlenerek; sanık hakkında basit cinsel istismar suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizler ile sınırlı olarak inceleme yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdure..."e karşı basit cinsel istismar suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinde yer alan velâyet hakkını kötüye kullanmak suretiyle öz kızına karşı cinsel istismar suçunu işlediği halde, cezasının infazından sonra başlamak üzere aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve
mağdure..."e karşı aynı suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla kez cinsel istismarda bulunduğu halde, hakkında TCK.nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın TCK.nın 53/1. maddesinin (a), (b), (d), (e) bentlerinde belirtilen haklarından mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki haklarından yalnız kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hükümen çıkarılarak yerine "sanığın TCK.nın 53/1. maddesinin (a), (b), (d), (e) bentlerinde belirtilen haklarından mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki haklarından yalnız kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure ..."e karşı basit cinsel istismar suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinde yer alan velâyet hakkını kötüye kullanmak suretiyle öz kızı olan ..."e karşı cinsel istismar suçunu işlediği kabul edildiği halde, cezasının infazından sonra başlamak üzere aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hükmolunur.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, televizyonda müstehcen içerikli CD izlediği odaya giren mağdure ..."e hitaben “bunları seyret, daha sonra aynısını birlikte yapalım” demekten ibaret eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturacağı, basit cinsel istismar suçunu oluşturacak bir eylemde bulunduğuna dair bir delil olmadığı gözetilmeden aynı eylem nedeniyle basit cinsel istismar suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması, cinsel taciz suçundan ise cinsel istismar suçunun unsuru olduğu gerekçesiyle beraat kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanığın TCK.nın 53/1. maddesinin (a), (b), (d), (e) bentlerinde belirtilen haklarından mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki haklarından yalnız kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.