18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10420 Karar No: 2020/6842 Karar Tarihi: 09.06.2020
Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10420 Esas 2020/6842 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hüküm temyiz edilse de kesinlik sınırında olduğundan temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkemece yapılan incelemede, ilk kararda açıklanan ilkelere uyulmadığından Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK\"nın 34, 223 ve 230. madelerine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek, hükmün bozulması ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddelerine göre; Anayasanın 141. maddesi hukuk güvenliği üzerindeki etkisi, 5271 sayılı CMK'nın 34. maddesi temyiz incelemesi yetkisi, 223. maddesi kesin hüküm kavramı ve 230. maddesi hüküm açıklanacak yeni karar kavramını düzenlemektedir.
18. Ceza Dairesi 2019/10420 E. , 2020/6842 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanık hakkında hakaret suçundan verilen ceza kesinlik sınırında olduğundan mahkemece temyiz talebi reddedilmiş olup, ret kararına karşı bir temyiz bulunmadığından, temyizin kapsamı sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sınırlandırılarak dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, Temyiz kanun yoluna tabi olup, kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması, Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.