2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/24487 Karar No: 2014/31026 Karar Tarihi: 23.12.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/24487 Esas 2014/31026 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi gereğince, katılan kurumun zararının tazmini halinde, sanığın ceza almayacağı hükme bağlanmıştır. Mahkeme kararında, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği sorulmadan mahkumiyet kararı verildiği ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi ise, 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2014/24487 E. , 2014/31026 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/373693 MAHKEMESİ : Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 26/09/2013 NUMARASI : 2012/485 (E) ve 2013/359 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince, katılan kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını 6 aylık süre içinde giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde sanığa, “bilirkişi tarafından hesap olunacak katılan kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasa"nın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.