MAHKEMESİ : ... .. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/04/2015
NUMARASI : 2014/136-2015/215


Taraflar arasında görülen davada ... .. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/04/2015 tarih ve 2014/136-2015/215 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 03.08.2005-10.08.2009 tarihleri arasında en son net 7.150,00 TL ücretle sorumlu hekim olarak dini bayramların 1. günü hariç genel tatiller dahil haftada 6 gün 07.00-22.00 şeklinde davalı emrinde diyaliz hizmeti verdiğini; iş sözleşmesinin, taraflar arasında akdedilmiş 15.01.2009 tarihli sözleşme ile 3 yıl çalışma süresi ve 3 ay önceden ihbar şartı bulunmasına karşın işverenlikçe anılan süreye uyulmaksızın haksız biçimde sona erdirildiğini, 21.08.2009 tarihinde davacı hesabına hak ve alacakları için toplam 48.458,31TL yatırıldığını, ihbar tazminatı, resmi tatil ücreti, fazla mesai, yıllık izin ücretinden oluşan alacakların türüne göre dava/ fesih tarihinden itibaren yasal faiz/ bankalarca uygulanan en yüksek faiziyle tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiş, taleplerini ıslah etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin davacı tarafından feshedildiğini, sevk ve idarenin davacıda olduğunu, fazla mesaiden söz edilemeyeceğini, dini bayramların 1. günü dışındaki tatil çalışması karşılıklarının 21.08.2009"da 7.150+2.145 TL olarak ödendiğini, toplam 7 gün yıllık izin kullanan davacıya bakiye 39 günlük izin karşılığının 21.08.2009"da 9.295 TL olarak ödendiğinini, aynı şekilde 8 haftalık ihbar tazminatı olan 14.166,30 TL"nin de ödendiğini, taraflar arasındaki sözleşmenin belirsiz süreli iş akdi olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı tarafça bir kısım ihbar tazminatı da ödendiği, iş sözleşmesinin davalı tarafça kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacak şekilde sona erdiği, taraflar arasında düzenlenmiş olan 19.01.2009 tarihli 3 yıl süreli sözleşmede taraflar “sözleşme süresinin bitiminde sözleşmeyi feshetmek istediklerinde 3 ay önceden karşı tarafa haber vermek zorundadır” düzenlemesine yer verildiği, 3 aylık ücret tutarı ihbar tazminatının davacıya ödenmesi gerektiği, sözleşmenin niteliği, tanık anlatımları, yapılan işin niteliğine dayalı olarak davacının diyaliz sırasında işbaşında bulunma zorunluluğu, bazı dönemler için kendisine fazla mesai tahakkuku adı altında ödeme yapılmış olduğu, bu sebeplerle fazla mesai alacağının talep edilebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne; resmi tatil ücreti ile ilgili olarak davalı tarafından kendisine ödeme yapıldığından buna ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Sonra mahkemece, dava tarihi bölümünün 17/09/2009 olarak tavzihine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya kapsamından, 21.02.2011 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının fazla mesai alacağının 19.134,00 TL olarak hesaplandığı anlaşılmaktadır. 11.02.2015 havale tarihli bilirkişi raporunda ise, fazla mesai alacağı 10.054,44 TL olarak hesaplanmış olup, hükme esas alınan bu raporda belirlenen tutara, mahkemece hangi gerekçeyle itibar edildiği anlaşılamamaktadır. Ayrıca, son bilirkişi raporunda, önceki tarihli bilirkişi raporundaki tutardan hangi nedenlerle farklı bir hesaplamaya gidildiği de açık değildir. Bu açıdan rapor denetime elverişli değildir. Bu durumda, bilirkişi raporları arasında çelişki olduğu açıktır. Mahkemece, hangi nedenle benimsendiği konusunda yeterli bir açıklama yapılmaksızın son düzenlenen rapora göre hüküm kurulması ve bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 986,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.