Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1548 Esas 2018/9305 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 24/01/2017 tarih, 2017/162 - 2017/195 sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas ve 2010/57 sayılı kararında, 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği ve Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.05.2014 tarih, 2014/141 Esas, 2014/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere beraat veya kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların Yazı İşleri Yönetmeliğine göre süresinde tebliğ edilip kesinleşme tarihinden itibaren her halükarda 10 yıl, kesinleşmiş kararların tebliğinden itibaren ise 3 ay içinde tazminat davalarının açılması gerektiği, diğer yandan tebliği ihmal edilen kararlar açısından ise dava süresi açısından Borçlar Kanunu"nun 60. maddesindeki sürenin kabulü ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar hakkında beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği, dosya kapsamı itibariyle, tazminat davasının dayanağı olan 1. Ordu Komutanlığı, 2 nolu Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi"nin davacı hakkındaki 01/11/1991 tarih, 1981/654 - 1991/12 sayılı beraat kararının kesinleştirildiğine ilişkin bilgi ve belgelere rastlanılmamış, davanın safahatı ve karar tarihinden itibaren 10 yıldan fazla süre geçtikten sonra tazminat davasının açıldığının anlaşılması karşısında, davanın reddi yerine, yazılı şekilde hüküm tesisi, temyiz edenin sıfatı dikkate alınarak bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, olay tarihinden itibaren hükmedilen tazminata yasal faiz uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 24/01/2017 tarih, 2017/162 - 2017/195 sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 08/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.