Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4178 Esas 2014/1456 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/4178
Karar No: 2014/1456
Karar Tarihi: 11.02.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4178 Esas 2014/1456 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.G. hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan açılan davanın sonucunda İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Dairesi incelemesinde, mağdurun beyanlarına ve dosya içeriğine göre, eylemin cebir veya tehditle işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden sanığın cezasının fazla tayin edilmesi nedeniyle mahkûmiyet kararı bozulmuştur. Ayrıca, kanuna aykırı olarak velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun ceza infazı tamamlanıncaya kadar sürmesi kararlaştırılmıştır. Bozulma sebebi ile kararda TCK.nın 103/4. maddesi ve TCK.nın 53/1-c maddesi açıklanmıştır. TCK'nın 103/4 maddesi, \"Suçun mağdurun sağlığının veya gelişiminin olumsuz yönde etkilenmesine yol açacak şekilde işlenmesi halinde, altı aydan iki yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.\" şeklindedir. TCK'nın 53/1-c maddesi de, \"Mahkûmiyeti gerektiren suçlardan dolayı hapis cezasına mahkûm olan kimse, velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılabilir.\" şeklindedir.

14. Ceza Dairesi 2012/4178 E. , 2014/1456 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2011/22285

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık M.. G.."in yapılan yargılaması sonunda; çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.07.2010 gün ve 2009/47 Esas, 2010/332 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin beyanlarına ve dosya içeriğine göre, eylemin cebir veya tehditle işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın cezasının TCK.nın 103/4. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
Uygulamaya göre de;
TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.