Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1004 Esas 2021/935 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1004
Karar No: 2021/935
Karar Tarihi: 08.02.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1004 Esas 2021/935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, faturaya dayalı alacağın tahsili istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilerek takibin 63.619,00 TL üzerinden devamına karar verilmiştir. Ancak, davalı tarafından temyize konu edilen miktarın 63.619,00 TL olduğu nazara alındığında, söz konusu miktarın Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 362/1-a maddesi uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi miktar yönünden reddedilmiştir. Aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin davaya ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddedilmesi gerekmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına almaktadır. Bu miktar, karar tarihi olan 17.11.2020 tarihi itibariyle 72.070,00 TL'dir

11. Hukuk Dairesi 2021/1004 E. , 2021/935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.11.2016 tarih ve 2014/800 E- 2016/697 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.11.2020 tarih ve 2020/948 E- 2020/1447 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, faturaya dayalı alacağın tahsili istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilerek takibin 63.619,00 TL üzerinden devamına karar verilmiştir.6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 17.11.2020 tarihi itibariyle 72.070,00 TL’dir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktarın 63.619,00 TL olduğu nazara alınarak anılan miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin davaya ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.