12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2333 Karar No: 2021/2075 Karar Tarihi: 01.03.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2333 Esas 2021/2075 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2019/2333 E. , 2021/2075 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davanın reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/270 Esas – 2015/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının görevi yaptırmamak için direnme suçundan 06.03.2013 tarihinde yakalanarak göz altında alındığının iddia edildiği, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 05.05.2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı, Davacının 5.000 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın reddine karar verildiği anlaşılmakla; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5271 sayılı CMK’nın 141/1-e maddesinde kanuna uygun olarak yakalandıktan sonra haklarında kovuşturmaya yer olmadığına veya beraatlerine karar verilen kişilerin tazminat isteminde bulunabileceğinin belirtildiği ve davacı hakkında yapılan yargılama sonunda üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçundan beraatine karar verildiği dikkate alınarak, tazminat talebinin dayanağı olan dava dosyası celp edilip, davacı hakkında düzenlenen yakalama, olay, gözaltı ve sevk - serbest bırakmaya ilişkin tutanak, müzekkere ve belgeler başta olmak üzere davacı ile ilgili olarak yapılan işlemlere ilişkin tüm tutanak, müzekkere, rapor ve belgelerin Yargıtay denetimine elverişli onaylı birer sureti de dosya içerisine alınıp, kesinleşmiş beraat kararının davacıya tebliğ edilip edilmediği de tereddüte yer vermeyecek şekilde tespit edildikten sonra davacının tazminat talep etme hakkının bulunup bulunmadığının değerlendirildikten sonra tazminat talep etme hakkının olduğu tespit edilir ise hak ve nesafete uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile ve CMK’nın 144/1. maddesine yanlış anlam yükleyerek yazılı şekilde karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.