Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/41894 Esas 2017/11292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile korunan hukuki yarar kişi özgürlüğünün korunması ve bireyin, psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız edilmemesi ve yaşamını sağlıklı bir şekilde sürdürmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu suçun oluşabilmesi için, kanun metninde yazılı bulunan telefon etme, gürültü yapma ya da aynı maksatla, hukuka aykırı bir davranışta bulunması bir kez yapmasının yeterli olmadığı, eylemin ısrarla tekrarlanması süreklilik arz etmesi ve sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile işlenmesi gerekmektedir.
Yargılamaya konu somut olayda ise, katılanın, sanığın kendisi hakkında dedikodu yaptığı iddiasıyla sanıktan şikayetçi olduğunu, sonrasında sanığın iki defa karşısına çıkarak “benimle uğraşma” dediğini iddia etmiş, sanık ise katılanın hakkında emniyete şikayetçi olması üzerine bir kez, savcılığa şikayetçi olduğunu öğrenmesi üzerine de birkez tesadüfen karşılaştıklarını, katılana “benimle uğraşma” dediğini, aynı zamanda katılanın annesi ve ağbisinden de katılanı bu konuda uyarmalarını istediğini samimi bir şekilde beyan etmiştir.
Huzur ve sükununu bozma suçunun oluşabilmesi için özel bir maksatla hareket edilmesinin ve failde mağdurun huzur ve sükununu bozma özel kastı olmasının şart olması karşısında, katılanın sanık hakkındaki şikayetinin akıbeti araştırılmadan eylemin, sırf katılanın huzur ve sükununu bozmak maksadıyla işlenip işlenmediği ve atılı suçun “ısrar” unsurunun olayda ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/10/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.