MAHKEMESİ : Isparta 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2013
NUMARASI : 2012/422-2013/546

Dava dilekçesinde, vakfa özgülenen taşınmazların değiştirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya elektronik ortamda Dairemize gönderilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I


Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı vakfa özgülenmiş ancak bakım ve onarımı güçleşen ... ve ... parsel sayılı taşınmazların vakıf kurucusuna ait 7, 934, ... ve 2004 parsel sayılı diğer bir kısım taşınmazlarla takas edilmesine izin verilmesini istemiş, mahkemece yapılan yargılama sonucunda istemin Türk Medeni Kanunu’nun 449. maddesine aykırı olduğundan dolayı davanın reddine karar verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 449. maddesi, vesayet altındaki kişi adına kefil olmak, vakıf kurmak ve önemli bağışlarda bulunmanın yasak olduğu; 462. maddesi, taşınmazların alımı, satımı, rehnedilmesi ve bunlar üzerinde başka bir aynî hak kurulması ile olağan yönetim ve işletme ihtiyaçları dışında kalan taşınır veya diğer hak ve değerlerin alımı, satımı, devri ve rehnedilmesi işlerinde vesayet makamının izninin gerekli olduğu; 5737 sayılı Vakıflar Yasası’nın 12/3. fıkrası, mülhak, cemaat, esnaf vakıfları ile yeni vakıflara, başlangıçta özgülenen mal ve haklar, vakıf yönetiminin başvurusu üzerine, haklı kılan sebepler varsa, Denetim Makamının görüşü alınarak mahkeme kararı ile sonradan iktisap ettikleri mal ve hakları ise bağımsız ekspertiz kuruluşlarınca düzenlenecek rapora dayalı olarak vakıf yetkili organının kararı ile daha yararlı olanları ile değiştirilebilir veya paraya çevrilebileceği; H. H. Ergünal Kültür ve Eğitim Vakfı senedinin 11/h maddesi, gayrımenkul alım, satım, devir gibi işlemlerde Yönetim Kuruluna yetki vermenin mütevelli heyetin görev ve yetkileri arasında olduğu düzenlemelerini içermektedir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; dava konusu H. H. Ergünal Kültür ve Eğitim Vakfı’nın 2009 yılında tescil edilerek amaçları doğrultusunda faaliyet gösteren yeni bir vakıf olduğu, ... ve ... parsel sayılı taşınmazların vakfın kuruluşunda özgülendiği, takası istenen ancak vakıfla ilgisi olmayan ... ve ... parsel sayılı taşınmazların vakıf kurucusu H. H. E. adına tescilli olduğu, H. H. Ergünal’ın 04.10.2012 tarihinde vefat etmesi nedeniyle tüm mirasının Isparta 2.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/773-742 sayılı kararına göre kardeşi Z. B.’ya kaldığı ancak Z. B.’nın da Isparta 2.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2013/19 sayılı kararı ile kısıtlanarak kendisine oğlu H. H. B.’nın vasi olarak tayin edildiği, vakfın yetkili organları olan mütevelli heyetin 22.06.2012 gün 6 sayılı, yönetim kurulunun ise 22.06.2012 gün 7 sayılı karar ile bu takasın yapılmasına karar verildiği, vakfa ait taşınmazların dava tarihindeki değerinin 76.750 TL, takas edilecek taşınmazların değerinin ise 78.308 TL olup vakıf lehine 1.558 TL fark bulunması nedeniyle Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün 19.08.2013 gün 16258 sayılı yazısıyla bu takasın uygun görüldüğü anlaşılmaktadır.
Yukarıda yapılan açıklamalar karşısında; dava konusu taşınmazların vakfın kuruluşunda özgülenmiş olması nedeniyle haklarında yapılacak bir tasarrufun 5737 sayılı Vakıflar Yasasının 12. maddesinde belirtilen koşullara bağlı olduğu buna göre haklı neden, eksper raporu, yetkili organ kararı ve denetim makamının (Vakıflar Genel Müdürlüğü) oluru gibi bir arada bulunması gereken tüm şartların dosya kapsamına göre gerçekleştiği buna karşın takasa konu taşınmazların mirasbırakandan tek mirasçı olarak kısıtlı Z. B.’ya intikal etmiş olması karşısında kısıtlının veya vasinin davayı kabule ilişkin beyanlarının hukuki sonuç doğurmayacağı dolayısıyla mahkemece vasi H. H. B.’nın Türk Medeni Kanunu’nun 462. maddesi gereğince vesayet makamından (Sulh Hukuk Mahkemesinden) gerekli izni alabilmesi için süre verilmesi, bu iznin verilmesi halinde diğer koşulların da oluştuğu dikkate alınarak davanın kabulü, aksi takdirde bu nedenle reddi gerekirken kısıtlı tarafından yeni bir vakıf kurulması söz konusu olmadığından somut olayda uygulama imkanı olmayan Türk Medeni Yasasının 449. maddesine dayanılarak davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.