17. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/19666 Karar No: 2017/2141 Karar Tarihi: 28.2.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/19666 Esas 2017/2141 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2014/19666 E. , 2017/2141 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın usulden reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın yolun orta kısmında yüksekliği 10 cm uzunluğunda rögar kapağı çıkıntısına çarpması sonucu maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, kaza tespit tutanağında kazanın oluşumunda yolun bakım ve onarımından sorumlu kuruluşun kusurlu olduğu belirtildiğinden davalı kurumların asli kusurlu olduğunu, müvekkilinin sigortalısına 04/09/2013 tarihinde 1.120,24 TL hasar tazminatı ödediğini beyanla, ödenen 1.120,24 TL hasar tazminatının fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla ödeme tarihinden işleyecek reeskont faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın davasının yargı yolu engeli dava şartı eksikliği sebebiyle usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır. Davacı sigortalısına ödediği 1.120,24 TL’nin fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalıdan rücuen tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın yargı yolu
../...
- 2 - 2014/19666 2017/2141
engeli dava şartı eksikliği sebebiyle usulden reddine hükmolunmuştur. Davacı için reddedilen kısmın 1.120,24 TL olduğu anlaşıldığından, davacı yönünden verilen hüküm kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 28.2.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.