Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12025 Esas 2018/9251 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, katılan ..."in 4.derecede kemik kırığı oluşacak şekilde, katılan ..."in yaşamını tehlikeye sokacak, 6.derecede kemik kırığı ve gebeliğinin sonlanmasına neden olacak şekilde yaralandıkları olayda; tam kusurlu olduğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında, yaralanmaların niteliği ve sanığın taksire dayalı kusurunun yoğunluğu dikkate alınarak, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.