Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/22276 Esas 2014/30964 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/22276
Karar No: 2014/30964
Karar Tarihi: 23.12.2014

Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/22276 Esas 2014/30964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin vermiş olduğu karara göre, sanıklar hakkında karşılıksız yararlanma ve mühür bozma suçlamalarıyla bir davaya açılmıştır. Ancak şikayetçi kurum, yargılama sürecinde kamuya yararlı olacak bilgi ve deliller sunmayarak davaya katılmamıştır. Bu sebeple sahip oldukları hakkı kaybetmişlerdir. Daha sonrasında ise sanıklar hakkında beraat kararı verilmiştir. Şikayetçi kurum, verilen hükümden memnun olmayarak temyiz istemiş ancak karar reddedilmiştir. Daire, 6352 sayılı yasaya göre kararı değerlendirmek için iade etmiş ama bu süreçte sanıklar hakkında beraat kararı verilmiştir. Sonuç olarak, Mahkeme 20.09.2011 tarihli ek kararda bir hata görülmediği için temyiz itirazlarını reddetmiş ve kararı onamıştır. Kanun maddeleri ise; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237 ve 238. maddeleri, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2/1-2. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/22276 E. , 2014/30964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar hakkında verilen 26.04.2011 tarihli beraat kararına yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin 20.09.2011 tarihli kararın şikayetçi kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.07.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/1-2. maddesi uyarınca değerlendirilmesi için iade edildiği, iade sonrasında ise karşılıksız yararlanma suçundan beraat kararı verildiği anlaşılmış ise de; Dairemizin iade yazısından önceki yargılamada duruşmadan haberdar edildiği halde, 5271 sayılı CMK"nın 237 ve 238. maddeleri uyarınca usulüne uygun olarak hüküm verilinceye kadar kamu davasına katılmayan şikayetçi kurumun sanıklar hakkında verilen hükmü temyize hakkı bulunmadığından, Dairemizin iade yazısından sonra verilen 14.05.2013 tarihli hükmün hukuken geçersiz olduğu, şikayetçi vekilinin 26.04.2011 tarihli hükümlere yönelik temyiz isteminin geçerli olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair 20/09/2011 tarih ve 100-242 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.