Kasten Yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/5999 Esas 2014/6096 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5999
Karar No: 2014/6096
Karar Tarihi: 10.12.2014

Kasten Yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/5999 Esas 2014/6096 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2014/5999 E.  ,  2014/6096 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 1 - 2013/174163
    MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 12/03/2013 gün ve 2012/476 E. 2013/98 K.
    SUÇ : Kasten Yaralama

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ş.. D..’un, mağdur Mustafa"yı kasten yaralama suçunun sübutu kabul, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Dosya içeriğine göre, sanığın annesi Mihrima"nın 07.01.2013 tarihli dilekçesinde oğlunun şizofren olduğunu belirttiği, dosya içerisinde mevcut bulunan Diyarbakır Devlet Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulu Raporunda sanığın şizofreni tanısıyla % 80 özürlü olduğunun belirtilmesi karşısında, varsa tedaviye ilişkin belgelerin sanıktan sorulup ilgili yerlerden getirtilmesinden sonra sanığın dava dosyası ile birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu"na sevk edilerek, Gözlem İhtisas Daİresi"nde müşahade altına aldırılması, suçu işlediği tarihte ve halen akü durum ve cezai ehliyeti konusunda 5237 sayılı TCK.nun 32.maddesi kapsamında 4. İhtisas Kurulu"ndan rapor aldırılması, Gözlem İhtisas Dairesi"nin raporu ile 4. İhtisas Kurulu"nun raporları arasında çelişki çıkması halinde, sanığın Adli Tıp Genel Kurulu"na gönderilerek, muayenesi yapıldıktan sonra Adli Tıp Genel Kurulu"ndan rapor aldırılması, sonucuna göre sanığın kusurluluk durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden, müşahade altında tutulmaksızın ayakta yapılan muayene sonucu düzenlenen Elazığ Ruh ve Sinir
    Hastalıkları Hastanesinin raporuna itibar edilerek hüküm kurulması,
    Kabul ve uygulamaya göre ise;
    Hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53, maddesinin uygulandığı bentde, sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklarından yalnızca kendi alt soyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 10/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.