Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/80 Esas 2021/702 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 17/10/2012 gününde davalı ... aleyhine 03/04/2014 günlerinde verilen dilekçeler ile kurum zararı sebebiyle rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/10/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararı sebebiyle rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, asıl ve birleşen dava dilekçesinde; dava dışı ...’a ait taşınmazın sahte evrak düzenlenerek dolandırılmak suretiyle üçüncü şahıslara satışının yapıldığını, taşınmazını kaybeden ...’ın Maliye Hazinesi aleyhine tazminat davası açtığını ve bu dava neticesinde kendisine tazminat ödenmek zorunda kalındığını, tapuda satış işlemini gerçekleştiren davalılar tapu müdürlüğü görevlileri ile vekaletnameyi düzenleyen noterin gerekli dikkat ve özeni göstermemesi sebebiyle kurum zararı oluştuğunu belirterek rücuen tazminat isteminde bulunmuştur.
Asıl ve birleşen dava davalıları, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair 24/05/2016 tarihli kararı davacı vekili ile davalılardan ... ve ... temyiz etmişlerdir. Dairemizin 26/09/2019 tarihli ve 2019/2006 esas, 2019/4179 karar sayılı ilamı ile davalıların çalışma koşulları, kusur durumları ve işleme esas alınan belgelerin inandırıcılık kabiliyeti de dikkate alınarak TBK’nın 52. maddesi gereğince uygun miktarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğinden bahisle ilk derece mahkemesi kararı bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak TBK’nın 52. maddesi gereğince %30 hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle hüküm tesis edilmiştir.
Ancak yukarıda belirtilen mahkemenin ilk kararına karşı davalılardan ...’ın temyiz isteminde bulunmadığı ve kararın adı geçen davalı bakımından kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Şu hâlde; hakkındaki mahkeme kararı temyiz edilmeyerek kesinleşen davalı ... bakımından da TBK’nın 52. maddesi uyarınca %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılması doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen sebeple davacı yararına BOZULMASINA, (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle temyiz eden davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine 18/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.