Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15689 Esas 2016/6858 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15689
Karar No: 2016/6858
Karar Tarihi: 17.06.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15689 Esas 2016/6858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya ödenen 482,25 TL'nin istirdatına karar verilmesi istenilerek asliye ticaret mahkemesine açılan dava, mahkemece görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı, karara itiraz etmek için temyize başvurmuştur. Ancak, kararın kesinleşmesi ve istenen miktarın 1.000,00 TL'yi geçmemesi nedeniyle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddesi, 427/2. maddesi HUMK’un 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir. Bu maddeye göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir.

11. Hukuk Dairesi 2015/15689 E. , 2016/6858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/10/2014 gün ve 2014/1082-2014/307 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ...Ş. vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"ni geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı kararı ile davalıya ödenen 482,25 TL"nin istirdatına karar verilmesi istenilmiş, mahkemece görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı tarafça talep edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.