Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4063 Esas 2020/3032 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4063
Karar No: 2020/3032
Karar Tarihi: 02.07.2020

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4063 Esas 2020/3032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanık hakkında verilen 5 ay hapis cezasını, 5237 sayılı TCK'nın 50/1. maddesi gereğince 2 ay 15 gün süreyle kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek tedbirine çevirdi. Ancak sanık, denetimli serbestlik tedbirini ihlal edince mahkeme, TCK'nın 50/6. maddesi gereğince kısa süreli hapis cezasını tamamen infaza karar verdi. Bu kararın infaza yönelik olduğu ve temyiz yeteneğinin olmadığı belirtildi. Dosya, itiraz kabul edilip mahallinde itiraz merciince incelenmesi için iade edildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/1. maddesi: Seçenek yaptırımlar
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/6. maddesi: Tedbire uymamanın sonucu
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98/1. maddesi: Cezaevindeki hükümlülerin çalıştırılması
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 101/3. maddesi: İtirazı kabil olmayan kararlar

14. Ceza Dairesi 2020/4063 E. , 2020/3032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet, kesinleşen kararla hükmedilen denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mevcut tedbirin kaldırılarak atılı suçtan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında tayin edilen 5 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1. maddesi gereğince 2 ay 15 gün süreyle kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek tedbirine çevrilmesine dair mahkemece verilen 04.05.2012 gün ve 2011/596 Esas, 2012/411 Karar sayılı ilamın temyiz edilmeksizin kesinleşerek infaza verilmesinin ardından hükümlünün, denetimli serbestlik tedbirini ihlal etmesi nedeniyle iade edilen evrakla ilgili olarak mahkemece ilk tedbirin kaldırılarak TCK"nın 50/6. maddesi gereğince kısa süreli hapis cezasının tamamen infazına dair verilen 15.12.2015 günlü karar, infaza yönelik olup Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün ve 66/96 sayılı ilamında da açıklandığı üzere 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesine göre verilmesi sebebiyle aynı Kanunun 101/3. maddesi gereğince itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz kabul edilip bu hususta gerekli kararın mahallinde itiraz merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine İADESİNE, 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.