Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1230 Esas 2021/79 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : Sanıkların ayrı ayrı beraati

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur kavramı gibi kanunda açıkça tanımlanmamış olan "suçtan zarar görme" kavramının, gerek Ceza Genel Kurulu gerekse Özel Dairelerin yerleşmiş kararlarında "suçtan doğrudan doğruya zarar görmüş bulunma hali" olarak anlaşılıp uygulandığı, buna bağlı olarak da dolaylı veya muhtemel zararların davaya katılma hakkı vermeyeceğinin kabul edildiği, bu hususun Ceza Genel Kurulunun 11/04/2000 gün ve 65–69, 22/10/2002 gün ve 234–366, 04/07/2006 gün ve 127–180, 03/05/2011 gün ve 155–80, 21/02/2012 gün ve 279–55, 15/04/2014 gün ve 599-190, 28/03/2017 gün ve 214-206 sayılı Kararlarında “dolaylı veya muhtemel zarar, davaya katılma hakkı vermez” şeklinde açıkça ifade edilmesi karşısında, katılan ..."ın sanıkların üzerine atılı görevi kötüye kullanma suçundan katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesinin söz konusu olmadığı, bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı, bu suç yönünden usulsüz olarak davaya katılmasına karar verilmesinin de hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği gözetilerek vekilinin anılan suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 13/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.