Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1866 Esas 2018/26555 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 2011 yılı Mayıs başından, 2011 yılı Ekim ayı sonuna kadar davalı şirketin ... Hotel isimli iş yerinde çalıştığını, 2012 yılı başından 2013 yılı Ekim ayı sonuna kadar da davalı şirketin ... TMT Hotel isimli iş yerinde çalıştığını, çalışmalarının sezonluk olarak devam ettiğini, iş sözleşmesinin haksız ve önelsiz olarak davalı tarafından feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, somut olayda davalı tarafın, davacıyı sezon başında işyerine davet ettiği, bu husustaki tebligatın davacının adresinden ayrılmış olması nedeniyle kendisine ulaşmadığı, ancak adresin davalıya bizzat davacı tarafından verildiği ve yine iş sözleşmesinin askıya alınmasına ilişkin yazıda davacının yeni sezon için başvuruda bulunması gereken tarihin bildirilmesine rağmen davacının başvuruda bulunmadığı bu sebeple davacının iş akdini haklı bir neden olmaksızın feshettiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatının reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karara karşı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz yoluna başvurmuştur
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, davalı iş yerinde iş müfettişi tarafından teftiş yapıldığı ve teftiş sonucu düzenlenen 30.10.2013 tarihli Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı inceleme raporuna göre 01.01.2012 tarihinden itibaren iş yerinde mutfata çalışan şeflerin haftada 21 saat fazla mesai yaptığı ancak işverence bordrolarda cüzzi miktar gösterilerek ödeme yapıldığından aradaki farkın hesaplanarak işçilere verilmesi gerektiğinin tespit edildiği ve bu tespite göre hükme esas alınan bilirkişi raprunda aradaki farkın hesaplandığı ancak 2013 yılı hesabında ödenmesi gereken fazla mesai miktarının 83 saat ödenen miktarın ise 504 saat olduğu belirtilerek 2013 yılı için ödenmeyen fazla mesainin olmadığı tespit edilmiş ise de davacının 2013 yılındaki hizmet süresine göre 21 saat üzerinden ödenmesi gereken fazla mesaisinin 504 saat olduğu ve dosya içerisinde yer alan bordrolar incelendiğinde ödenen fazla mesainin 83 saat olduğu görüldüğünden aradaki farkın hesaplanarak tespiti gerekirken, maddi hata yapılmak suretiyle ödenmesi gereken fazla mesai miktarının 83 saat ödenen miktarın ise 504 saat olduğu belirtilerek 2013 yılı için fazla mesai hesabının yapılmaması hatalı olmuştur. Belirtilen sebeplerle, hatalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm tesis edilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.