Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2010/5491 Esas 2010/6347 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 01.04.2009 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15.09.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, parselleri arasında bulunan dereye davalının kum, çakıl dökerek kendisine ait taşınmazın topraklarının dere suyu tarafından alıp götürülmesine neden olduğunu bu nedenle dereye yapmış olduğu müdahalesinin men"i, kum ve çakılların kaldırılmasını istemiştir.
Davalı kum ve çakılları kendisinin yığmadığını, derenin eğim nedeniyle getirdiğini, davanın reddini savunmuştur.
Davacı 936 parsel sayılı, davalı ise 634 ve 636 parsel sayılı taşınmazların malikidir.
Mahkemece, mahallinde yapılan keşif sonucu alınan ve karara esas olan 31.07.2009 tarihli jeoloji mühendisi ve fen bilirkişilerinin raporlarında; bilirkişiler derenin içinde 636 sayılı parsel sınırında 97 m2 yerde çakıl ve kumların bulunduğu, bunların doğal yollarla biriktiği kanaatinde olduklarını bildirmişlerdir. Mahalli bilirkişi de çakıl yığınını davalı veya başka bir kimsenin yığmadığını, çayın sürüklemesi ile kendiliğinden geldiğini beyan etmiştir. Dosya içinde kum ve çakılın davalı tarafından yığıldığına dair herhangi bir delil de bulunmamaktadır. Bu nedenle davalının dereye kum ve çakıl doldurduğuna dair bir eylemi ispatlanamadığından davanın reddi gerekir iken kabulü doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 03.06.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.