Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15543 Esas 2018/26543 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15543
Karar No: 2018/26543
Karar Tarihi: 10.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15543 Esas 2018/26543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacakları talep etmiştir. Davalılar ise davanın reddini savunmuştur. Mahkeme, fazla mesai ve hafta tatili ücret alacaklarının reddiyle birlikte davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, tarafların temyiz talebi üzerine Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiş, harca ilişkin yanlışlık düzeltilerek kararın onanması uygun bulunmuştur.
Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığın, hatalı şekilde harca hükmedildiği belirtilerek davalı şirketlerden alınarak hazineye gelir kaydedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı şirketlerin ve davacının tüm temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- Mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü

22. Hukuk Dairesi 2016/15543 E. , 2018/26543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda fazla mesai ve hafta tatili ücret alacaklarının reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı şirketlerin ve davacının tüm, davalı ... Bakanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının harca ilişkin ikinci bendinin çıkartılmasına, yerine;" 2-Harçlar yasası tarifesine göre alınması gerekli 1.329,31 TL harcı ve davalı ... Bakanlığı harçtan muaf olduğundan davalı şirketlerden müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye gelir kaydına," cümlesinin eklenmesine, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Milli Eğitim Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 10.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.