Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/17897 Esas 2017/2085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, davalı ..."nın 09/08/2007 tarihinde... plakalı aracı ile davacılardan ... ve ..."ın oğlu olan diğer davacı ..."ın kullanmakta olduğu ....plakalı motosiklete çarparak ..."ın hayati tehlikeye maruz kalacak şekilde yaralanmasına neden olduğunu belirterek davacılar ... ve ... için 4.000 TL, İsmail için 5.000 TL olmak üzere toplam 13.000 TL manevi, her bir davacı için 500,00 TL olmak üzere toplam 1.500 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 351,00 TL refakat ve bakım giderinin kaza tarihi olan 09/08/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacı ..."a ödenmesine, davacı ... için 1.500,00 TL, davacı ... için 750,00 TL, davacı ... için 750,00 TL olmak üzere toplam 3.000 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 09/08/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile adı geçen davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden davalı aleyhine hükmedilen maddi tazminat miktarı olan 351,00 TL yönünden ve davacıların her biri için ayrı ayrı hükmedilen manevi tazminat miktarları yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 28.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.