
Esas No: 2017/29517
Karar No: 2020/6140
Karar Tarihi: 09.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29517 Esas 2020/6140 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı işverene ait işyerinde 16.11.2009-25.07.2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini belirterek; kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının yıllık izin ücret alacağının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Somut uyuşmazlıkta, davalı işyerinde 4 tam yıl çalışması olduğu tespit edilen davacının tüm çalışma süresi boyunca hak ettiği 56 günlük yıllık ücretli izin süresini kullanmadığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya göre karar verilmiş ise de,dosyaya davalı tarafça davacının başka bir işçi tarafından davalı işveren aleyhine işçilik alacaklarına hükmedilmesi istemiyle ... 2. İş Mahkemesi’nin 2014/52 esas sayılı dosyasından açılmış olan davada tanık olarak ifade vermiş olduğuna dair 16.02.2016 tarihli duruşma zaptı sunulmuş olup, davacının bu ifadesinde işyerinde yıllık izinlerin kullanıldığını beyan etmek suretiyle, mahkeme nezdinde yıllık izin ücret alacağı bulunmadığına ilişkin ikrar mahiyetinde beyanda bulunduğu anlaşılmaktadır.Bu duruma göre, borcu sona erdiren ikrar içeren beyanı gözönüne alındığında davacının yıllık izin ücret alacağı isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmakla, aksi yönde verilen karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.