Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23666 Esas 2018/26535 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/23666
Karar No: 2018/26535
Karar Tarihi: 06.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23666 Esas 2018/26535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalının temyiz isteği, kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı için reddedilmiştir. Mahkeme kararı, davalıya usulüne uygun olarak tebliğ edildikten 8 gün sonra temyiz edildiği için, temyiz istemi süresinde değildir. Bu nedenle, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/4. maddesi uyarınca, temyiz istemine ilişkin Mahkemenin 18/04/2016 tarihli ek kararının onanmasına karar verilmiştir. Kararda, olaya uygulanacak kanun maddeleri olarak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi belirtilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/23666 E. , 2018/26535 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Mahkemenin 18/04/2016 tarihli ek kararıyla, kanuni süre geçtikten sonra temyiz isteminde bulunulması sebebiyle, davalının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Dosya içeriğine göre, Mahkemenin esas hakkındaki nihai kararının, davalıya 24/12/2015 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmiş olduğu halde, sekiz günlük temyiz süresi geçtikten sonra kararın, davalı tarafça 12/01/2016 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla; temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesiyle reddine ilişkin Mahkemenin 18/04/2016 tarihli ek kararı, olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432/4. maddesine uygun olduğundan, bu karara yönelik temyiz isteminin reddi ile 18/04/2016 tarihli EK KARARIN ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.