Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18302 Esas 2018/26531 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18302
Karar No: 2018/26531
Karar Tarihi: 06.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18302 Esas 2018/26531 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıda 17 yıl çalıştıktan sonra haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ve asgari geçim indirimi ücreti talep etmiştir. Mahkeme davacının taleplerini kabul etmiş, davalı ise temyiz etmiştir. Temyizde, davacının fazla çalışma sürelerinin hesaplanması konusunda indirim yapılıp yapılmayacağı tartışılmaktadır. Yargıtay, fazla çalışmanın tanık beyanlarına ve işveren kayıtlarına dayanarak hesaplandığı durumlarda indirim yapılmaması gerektiğini belirtmiştir. Ancak, puantaj kaydı olmayan dönemlerde tanık beyanlarına dayanılması durumunda, dosya içeriğine göre bir indirim yapılması gerekmektedir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: Kıdem tazminatı için 1475 sayılı İş Kanunu, İhbar tazminatı için 4857 sayılı İş Kanunu, Asgari geçim indirimi için 1945 sayılı Kanun ve Yargıtay hukuk içtihatları.

22. Hukuk Dairesi 2017/18302 E. , 2018/26531 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.1997 tarihinden 30.06.2014 tarihine kadar davalı yanında çalıştığını, haksız olarak iş akdinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet ve zaman aşımı itirazında bulunarak, davacının başka şirketlerde işçi olarak çalıştığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının talep konusu fazla mesai alacaklarının hesaplanmasında indirim yapılıp yapılmayacağı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, davacının fazla çalışma süresine ilişkin alacaklarının tanık beyanlarına ve davacının sunduğu puantaj kayıtlarına göre hesaplandığı anlaşılmaktadır. Puantaj kaydı olmayan dönem için tanık beyanı esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplandığı gözetildiğinde, Mahkemece bu dönemin takdiri delille ispatlandığı kabul edilerek dosya içeriğine uygun bir indirim yapılarak alacağın gerçek miktarının tespiti gerekirken bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.