MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, yoklukta verilen hükme yönelik infaz durdurma ile birlikte talep ettiği eski hale getirme-temyiz hususlarında karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin eski hale getirme talebinin ve temyiz isteminin reddine dair 14.01.2014 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olması karşısında, sanığın yokluğunda verilen hükmün, tayin olması nedeniyle sanığın yeni iş adresine gönderildiği, ancak raporlu olması nedeniyle, işyerindeki yetkiliye tebliğ edildiği ve yapılan bu tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, daha sonra infaz sırasında cezaevinden verdiği gerekçeli kararın tebliğine ilişkin dilekçe üzerine 06.01.2017 tarihinde yapılan tebligatla öğrendiği ve 10.01.2014 tarihinde yaptığı temyiz talebi ile temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararında UYAP sistemi üzerindeki araştırmadan 16.01.2014 tarihinde tebliğ edildiği sanık tarafından 20.01.2014 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla bu karara ilişkin temyizin de süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, Katılan ..."e ait Garanti Bankasına ait kredi kartını hukuka aykırı olarak elde ederek 24.06.2010 tarihinde iki ayrı zamanda 520 TL ve 300 TL nakit para çekimi yapmak suretiyle kendisine yarar sağladığı iddia ve kabul olunan olayda;
Sanığın aksi kanıtlanamayan savunmasına göre katılan ile arkadaş olup birlikte Bodrum ilçesinde tatil yaptıkları, katılanın isteği ile kredi kartından para çekimi yaparak katılana verdiğini, katılanın kolluktaki 20.08.2010 günlü beyanında da kart şifresinin sanığa verilmediği ve sanık ile arkadaş olduklarının belirtilmesi karşısında, şifre ile işlem yapılan kredi kartından, katılanın bilgi ve rızası olmadan işlem yapılma olanağının bulunmaması; sanığın, katılana ait kart şifresini bir şekilde öğrendiğine dair de katılanın soyut iddiası dışında somut bir olgu ve delilin bulunmayışı gözönüne alındığında, sanığın katılana ait kredi kartını katılanın rızası dışında kullandığına dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeterli, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı halde sanığın beraati yerine hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.