Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK’nın 179/3-2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın olayın 19.30 da meydana geldiğine, olayın meydana gelmesinden birkaç saat önce bir miktar alkol aldığına, olaydan sonra alkol almaya devam ettiğine, alkolmetre ölçümünün olayın ardından alkol aldıktan 1,5 saat sonra yapıldığına, ölçümün aracı kullandığı zamandaki miktarı göstermediğine, tanık ...’in araç kullandığı saat ile alkol ölçümü yapılan saat arasında geçen zamanın tümünde yanında olduğuna ilişkin kanıt olmadığına, bu hususun tanıktan sorulmadığına, hakkında takdiri indirim nedenlerinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmaması hükümlerinin uygulanmamasının usul ve yasaya aykırı olduğuna, yasal imkan bulunmasına rağmen 50. maddenin uygulanmamasının yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay saatinden yaklaşık iki buçuk saat sonraki ölçümünde 193 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken yolun sağ tarafında yürümekte olan mağdura çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen tehlikenin ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusurunun yoğunluğu nazara alınmak suretiyle adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınıp sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmasında isabetsizlik görülmemekle birlikte, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi,
Kabule göre ise:
Sanığın hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarına hükmedilmemişse de, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,



Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.