MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın tarafından nafakalar ve tazminatların miktarı, tedbir nafakasının başlangıç tarihi, müşterek çocuklar ile davalı-karşı davacı erkek arasında kurulan kişisel ilişki ve ziynet alacağı davasının reddi yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise reddedilen karşı davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve davacı-karşı davalı kadın lehine hükmedilen nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre müşterek çocuklar 17.07.1998 doğumlu Neziha ve 23.06.2001 doğumlu Enes"in ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakaları azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
4-Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK m. 175). Davacı-karşı davalı kadının kolluk tarafından yapılan araştırmada 2013 yılı ocak ayı itibariyle fabrikada çalıştığı rapor edilmiştir. Dosya içerisinde mevcut sosyal güvenlik kurumu kaydında da davacı-karşı davalı kadının aktif olarak çalıştığı belirlenmiş olup, bu nedenle yeniden usulünce ekonomik ve sosyal durum araştırması yapılması, kadının çalışıp çalışmadığının araştırılması, çalışmadığının belirlenmesi halinde kendi rızası ile işten ayrılıp ayrılmadığı, çalıştığının belirlenmesi halinde ise, geliri sorulmak suretiyle düzenli ve sürekli olup olmadığı, kendisini yoksulluktan kurtaracak düzeyde bulunup bulunmadığı araştırılarak, gerçekleşecek sonuca göre, davacı-karşı davalı kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerekirken, bu konuda eksik incelemeyle yazılı şekilde yoksulluk nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
5-Davacı-karşı davalı kadın tarafından, talep edilen nafakalar yönünden TÜİK verilerine göre TEFE (ÜFE) oranında yıllık artış talep edilmediği halde, davacı-karşı davalı kadın ve müşterek çocuklar yararına hükmedilen nafakaların “kararın kesinleşmesinden sonraki yılbaşından geçerli olmak üzere gelecek yıllar için TÜİK"in her yıl belirlediği TEFE (ÜFE) oranında arttırılmasına” karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.), (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temiyze konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.04.2016 (Çrş.)