KARAR


Cinsel taciz suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1. maddesi uyarınca 120 gün adli para, 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 100 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 52/2. maddesi gereğince adli para cezasının beher günü 20,00 Yeni Türk Lirası üzerinden hesap edilerek 2.000,00 Yeni Türk Lirası adli para cezasına çevrilmesine, sanığın eylemi nedeniyle müdahilin zararının giderilmediğinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair, Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.11.2008 tarihli ve 2008/722 Esas, 2008/1424 sayılı kararının;
Sanığın üzerine atılı cinsel taciz suçundan 2.000,00 Yeni Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmaları şeklinde hüküm kurulmuş ise de; kararın gerekçe ve hüküm kısmında asgari hadden uzaklaşıldığına ilişkin bir ibarenin bulunmaması karşısında, suçun işlendiği 31.03.2008 tarihi itibariyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 105/1 ve 61/9. maddeleri uyarınca 90 gün adli para cezası üzerinden hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesinde ve 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesi uyarınca, hükmolunan ceza miktarının iki yıl hapis cezasını veya adli para cezasını içermesi ve işlenen suçun da inkılap kanunlarında yer alan suçlardan olmaması durumunda, Türk Ceza Kanunu ve özel kanunlardaki istisnalar dışında kalan diğer suçlar bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesinin olanaklı olduğu, anılan maddedeki kararın verilebilmesi için aranan 6. fıkranın (c) bendindeki zararın giderilmesi koşulunun ise, yalnızca zarar suçları bakımından uygulama yeteneğinin bulunduğu cihetle, sanığın sabıkasız olması ve ortada herhangi bir zararın bulunmaması karşısında 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin uygulanması için gerekli şartların mevcut olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 15.12.2009 gün ve 70759 sayılı yazılı istemlerine müsteniden Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü: .../...

T.C. Anayasası"nın 40/2, 5271 sayılı CMK.nun 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararlarına göre gerek yüze karşı verilen kararlarda, gerekse gıyapta verilen hükümlerde yasa yolunun, süresinin,
merciin ve şeklinin tam olarak belirtilmesi ve bu hususların karara yazılması zorunlu olmasına rağmen temyiz isteminin reddine dair 16.06.2009 gün ve 2008/722 Esas, 2008/1424 sayılı Ek Kararda yasa yolu şeklinin gösterilmediği ve bu haliyle yapılan tebliğin usulsüz ve açıklanan noksanlık da CMK.nun 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedeni olduğundan yerel mahkemenin bu eksikliği gidermeye yeterli meşruhatlı duyuru ile kanun yoluna başvurma hakkı olanları bilgilendirmesi üzerine eski hale getirme yöntemiyle kanun yoluna başvurmaları durumunda temyiz incelemesi yapılabileceği dikkate alındığında ek kararın henüz kesinleşmemiş olduğu ve bu aşamada kanun yararına bozma isteğinde bulunulamayacağı anlaşıldığından Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.11.2008 tarih ve 2008/722 Esas, 2008/1424 sayılı kararı aleyhine yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın gereği yapılmak üzere mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







Aslı Gibidir. BAŞKAN
Yz.İş.Müdürü





...