2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/20602 Karar No: 2014/30866 Karar Tarihi: 22.12.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/20602 Esas 2014/30866 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmiştir. Ancak, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi gereği, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanığa ceza verilmemesine karar verilmiştir. Mahkeme, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği konusunu araştırmadan ve zarar miktarını belirtmeden hüküm verdiği için karar bozulmuştur. Bu nedenle, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve TCK'nın 163/3. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2014/20602 E. , 2014/30866 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/278987 MAHKEMESİ : İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 30/03/2013 NUMARASI : 2012/1004 (E) ve 2013/531 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın katılan kurumun zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, katılan kurumun cezasız ve vergisiz gerçek zararı bilirkişiye hesaplattırılıp, sanığa “bilirkişinin hesapladığı kurum zararını gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin bildirimde bulunularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, zarar miktarı belirtilmeksizin çıkarılan ödeme ihtaratlı davetiye ile yetinilerek ve TCK"nın 163/3. maddesi uyarınca ek savunma hakkı da verilmeden yazılı biçimde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.