MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, erkek tarafından açılan boşanma davasının reddine karar verilmiş, bu karar, davacı erkek tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince yapılan inceleme sonucunda ; davacı erkeğin sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, davalı kadının ise eşinin iş arkadaşlarını arayarak davacının kendilerinin eşi ile ilişkisi olduğunu söylediği, davacının iş arkadaşlarını, idari işler müdürü ve işletme müdürünü arayarak eşinin iş arkadaşı ile ilişkisi olduğunu söyleyip rahatsız ettiği ve işten çıkarılmasına sebep olduğu, köy meydanında eşine bağırıp hakaret ettiği, buna göre; TMK"nın 166/2 maddesindeki koşulların oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 166/1-2. maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanunu"nun 166/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir.Ayrıca, davacı erkek tarafından, Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 2016/985 esas sayılı dosyası ile boşanma davası açıldığı, bölge adliye mahkemesince davalı kadına yüklenen; eşinin iş arkadaşlarını, idari işler müdürü ve işletme müdürünü arayarak eşinin iş arkadaşı ile ilişkisi olduğunu söyleyip rahatsız ettiği vakıalarına bu davada da dayanıldığı ve erkeğin 11.11.2016 tarihinde bu boşanma davasından feragat ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma davasından feragat, önceki kusurlu davranışların affedilip, en azından hoşgörüyle karşılandığı ve bu nedenle yeniden birlikte yaşama isteğine ilişkin bir irade açıklaması niteliğindedir. Affedilen veya hoşgörüyle karşılanan olaylar ise boşanma sebebi olamaz.Feragat tarihinden sonra da davalı kadından kaynaklanan boşanmaya sebep olabilecek kusurlu davranışlar kanıtlanamamıştır. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 19.10.2021 (Salı)