Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4768 Esas 2014/6021 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 62/1, 53/1, 63 maddeleri uyarınca 4 sene 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık ... hakkında mağdur ..."yi kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 86/1 maddesi uygulaması ile belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden, aynı Kanunun 86/3-e maddesi gereğince yarı oranında artırım yapılarak cezanın 1 yıl 15 ay yerine, hatalı hesaplama yapılmak suretiyle 2 yıl 3 ay hapis olarak belirlenmesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Temyiz edenin sıfatı ve dilekçesinin içeriği dikkate alınarak, sanık ... hakkında mağdur ..."yi kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ..."yi kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik araştırmaya, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, sanığın eylemini silahtan sayılan bıçak ile annesine karşı gerçekleştirdiği kabul edildiği halde, sanık hakkında tayin edilen temel cezadan artırım yapılması sırasında TCK"nın 86. maddesinin 3. fıkrasının "e" bendinin yanında "a" bendinin de uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK"nın 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya ve hukuka aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümüne TCK"nın 86. maddesinin 3. fıkrasının "a" bendinin eklenmesine ve hüküm fıkrasından müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanıktan tahsiline ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 09/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.